این ها سؤالات توست:
“چرا حجاب داشته باشم؟”
“چرا نماز بخوانم؟”
“چرا دوست دختر نداشته باشم؟”
“چرا روزه بگیرم؟”
“چرا به پدر و مادرم احترام بگذارم؟”
چرا لباس تنگ نپوشم؟”
“چرا آرایش نکنم؟”
چرا…؟چرا…؟
حالا تو به این سؤال من جواب بده:
چرا می پرسی که “چرا حجاب داشته باشم و…؟؟”
مگر تو همانی نیستی که هر روز و شب توی دلت به خدا می گویی:”خدایا دوستت دارم!”
تعریف تو از دوست داشتن چیست؟ آیا همین که بگویی”خدایا دوستت دارم” کافی است؟ با همین یک جمله می خواهی دوست داشتنت را به خدا ثابت کنی؟ آیا همانقدری که برای دوستانت وقت می گذاری، برای خدا هم وقت می گذاری؟ همانطور که با دوستت خلوت می کنی و تا نیمه های شب با او پیامک بازی می کنی، با خدا هم نجوا داری؟
می دانم که خدا را خیلی دوست داری و می خواهی به او برسی…اما…آیا قدم در مسیرش گذاشته ای؟ تلاش کرده ای؟
مگر نه اینکه با وقت گذاشتن برای دوست عزیزت و با اهمیت دادن به حرفهایش و صرف کردن انرژی و حتی پولهایت برای او، می خواهی دوست داشتنت را به او ثابت کنی؟ پس چه می شود که برای اثبات دوست داشتن خدا، تنها تلاشت در به زبان آوردن یک جمله ی ساده است؟ فکر می کنی کافیست؟ کافی برای چه کسی؟ تو یا خدا؟
می گویی خدا که نیازی ندارد.آری خدا نیاز ندارد، اما مگر نمی خواهی به دین خدا کمک کنی؟
خدا نیاز ندارد؛ اما تو چه؟ تو به آنچه خدا خواسته که انجام دهی، نیاز نداری؟ به آرامشی که نماز به تو می دهد، به صبر و توانی که روزه به تو می دهد، به امنیت و آرامشی که حجاب، دوستان شایسته، احترام و.. به تو می دهند،به عشقی که پرستش و بندگی او به تو می دهد، و به هر آنچه که او می دهد، نیازی نداری؟ نکند بگویی محتاج اینها نیستی! اگر نیازمند اینها نیستی، پس یعنی به آن چند دقیقه وقتی که باید صرف نماز کنی و نمی کنی، به اندک خوراکی که در ماه رمضان نباید بخوری و می خوری، به نگاه های هرزه و آلوده ی مردان و پسران خیابان، به پیام های عاشقانه ی دختری که اگر دختر خوبی بود با تو رفیق نمیشد… و خلاصه نکند بگویی به پلیدی های دنیا نیاز داری و به دین نیاز نداری…؟؟؟
مثل دیگران زندگی کردن هنر نیست عزیزم…طبق آنچه دلت می خواهد و میل و عشقت می کشد زندگی کردن هنر نیست…هنر در آن است که از آنچه دلت هوس می کند به خاطر خدایت بگذری و آنچه خدایت از تو خواسته انجام دهی تا او هم شیرینی اش را در کام جانت بریزد…و این یعنی توحید تو…!
می دانم که اصول و فروع دین را خوب می دانی و اگر نمی دانی برای دانستنش تلاش می کنی…اما فقط دانستن و حفظ کردن کافی نیست…موحّد که شدی، بقیه ی راه را خدایت به تو نشان خواهد داد…
تو فقط “دوست داشتنت را به خدا ثابت کن